Możesz na mnie liczyć

Przedstawiam woreczki do gimnastyki a' la kostka do gry. Każdy z sześciu woreczków z cyfrą, posiada na odwrocie odpowiednią liczbę oczek. Najpierw powstały woreczki, a potem rodziły się kolejne koncepcje na ich wykorzystanie. Okazuje się, że jest ich naprawdę sporo. Pomyślałam, że najlepiej im będzie w grupie, dlatego jutro trafią do Zimorodkowego przedszkola, a wówczas maluszki same najlepiej ustalą ich zastosowanie:)

Horror vacui

Pusta ściana w pokoju Zimorodka długo czekała na swoją kolej. Mały artysta oczywiście nie miał problemu z produkcją arcydzieł różnej maści. To tylko jak zwykle ja miałam problem, jak te dzieła zaprezentować. Co do jednego nie było wątpliwości - chciałam, żeby prace Zimorodka były na wierzchu - widoczne i  wyróżnione. Chciałam w ten sposób powiedzieć Małemu Artyście, że to co tworzy jest warte pokazania, ciekawe, twórcze. Chciałam, żeby był dumny z tego, co tworzy.
Pomysł przyszedł do głowy podczas codziennej, rutynowej czynności. Wieszałam pranie...

Trzy kolory

Pokój Zimorodka, to projekt wiecznie nie gotowy. I chyba długo jeszcze tak zostanie.Zresztą, nie ma pośpiechu, dobre pomysły rodzą się powoli. Oby tylko zdążyć z wykończeniem pokoju, zanim Zimorodek ogłosi swoje zdanie na temat wystroju wnętrz. Mam jeszcze trochę czasu, zatem jest po mojemu, ale przy wdzięcznej aprobacie synka, póki co...Staram się zachować konsekwencję w kolorach. Króluje czerwony, niebieski i biały. Staram się także nie być w zgodzie z obowiązującymi trendami. Uciekamy od Kubusia Puchatka i innych wszechobecnych bohaterów dziecięcej wyobraźni serwowanych przez wszelakie media. Dążę do prostoty i estetyki pobudzającej twórczość dziecka. To oznacza, ze czasami szukam wyposażenia gdzieś indziej niż na dziale dziecięcym w jakimś sklepie. No i staram się dać coś od siebie, stworzyć coś własnymi rękami i pod igłą maszyny. Na ile to się udaje? Sprawdźcie sami.
Zapraszam do środka.

Tutaj czytamy 20 minut dziennie, codziennie:)

Sentymentalna galeria Małego Marynarza.

Hand made by mama. Postrzępione resztki tkanin okazały się bardzo przydatne.

Z rozrzewnieniem patrzę na krzywizny moich pierwszych uszytych literek.

Na przekór chińskiemu plastikowi, którego i tak mamy sporo, zbieramy zabawki z drewna.

Na koniec widok z okna do snucia Zimorodkowych marzeń.